Bu gece, 11 Şubat 2021 saat 22.05’te Kova’ya yığılmış gezegenlerle (tam altı tane) bezenmiş Yeniay’ın Sabian sembolü diyor ki;

Bir adam tutkularına arkasına dönüyor ve kendi deneyimlerine dayanarak öğretiyor

Yani, olgunlaşma yolculuğunda önemli adımlar atmış olanlarımızın yaşadığımız topluluğa, gruba veya topluma karşı diğerlerinin gelişimi için bir rolümüz olduğundan bahsediyor. Ancak bu şekilde HUZUR’a erebileceğimizden, üstesinden geldiğimiz sorunların bize kattığı deneyimi daha yolun başında olanlara aktarmamızdan, bilgi ve bilgeliği bu şekilde harmanlamamızdan.

Kova arketipinin hem bireyci hem de toplumcu iki yönünün çekişmesine hem kendi içimizde hem de kollektifte şahit oluyor, bunu ifade etmek üzere bir başlangıç için oldukça tansiyonu yüksek, belki gergin çağrıyı zihnimizde hissediyoruz. Zihinde evet çünkü bu kadar yoğun hava elementiyle hem yapılandırmamız hem de özgürleştirmemiz gereken merkez burası. Bireyliğimizi ait olduğumuz toplulukları ileri taşıyacak şekilde, kendine has, eşitlikçi şekilde ifade etmek, yeniyi bu ana taşıyıcı bir dinamizmle getirmek.

Yeninin çağrısını çok yoğun hissediyor, belki bedenimizde, belki kalbimizde ve çokça zihnimizde yaşıyoruz. Öte yandan içimizdeki müthiş bir savunma mekanizmasının yükseldiğine de şahitiz. O ‘direnişçi’ ne için çalışıyor, gerçekte neye direniyor? Eski kalıpları, tutunduklarını, parayı pulu mevkiyi güvenliği bırakmamaya mı yoksa eskiden bugüne gelebilmiş gerçek ve değerli olanın yeniye ve geleceğe taşınacak varlığına mı?

Yeniay haritasının teması bizi diplomasiye, diğerini kaale almaya çağırıyor. Öte yandan ötekiyle olan ilişkilerimizin yaralayıcılıkla iyileştiricilik arasındaki hassas dokusunu farketmemize de. Karşımızdaki yaralı ya da yabani bizim içimizdekinin bir aynası olabilir mi? Kendimizi tüm özgünlüğümüz ve geleneğe karşı durabildiğimiz fikirlerimizle ifade ettiğimizde kovulacağımız dokuz köye, o dışlanmışlık ve yabancılaşmışlık hissine rağmen onuncu köyü yaratmanın elimizde olduğu gerçeğini de yine kendimize verebilir miyiz, buna dair bir başlangıca cesaret edebilir miyiz, esas ihtiyacımız olan ‘topluluklar’ın parçası olmaya kendi özgün bireyliğimizle adım atabilir miyiz?

Farklılıklarımızla bir, bireyliğimizle farklıyız. Ve bizi ileri taşıyacak, zenginleştirecek, kalıpları kıracak olan da bu. Düşüncelerimiz geri çekebilir, bunda bir sakınca yok çünkü düşüncelerin, fikirlerin retrosundayız. Dönüp geçmişteki topluluk ve onları oluşturan bireylerin yapısına bakacağız ki önümüze dönme vakti geldiğinde yeninin tohumunu şimdiye taşıyalım, bırakılacakları bırakalım.

Ait olduğumuz toplulukları, toplumu ve içindeki bireyliğimizi, ifademizi sorgulamak, oraya yeniden bakmak, bugünün gerçeğiyle eski ve yeninin çatışmasından yepyeni bir ‘üçüncü dalga’ yaratmanın yeri ve zamanı şimdi ve burada. Var mısınız?

Diren yeni!